استاندارد آلایندگی EEV
استاندارد آلایندگی EEV یا Enhanced Environmentally Friendly Vehicl یک استاندارد اروپایی است که برای تعیین حداکثر آلایندگی خروجی از خودروها و وسایل نقلیه استفاده میشود. این استاندارد بر اساس مصرف سوخت، آلاینده‌های خروجی و نویز صوتی تعیین میشود.
استاندارد EEV بر روی سه عامل اصلی تمرکز میکند:
آلاینده‌های خروجی
استاندارد EEV محدودیت‌های سختی را برای آلاینده‌های خروجی از خودروها اعمال میکند. این فرآیند شامل محدودیت‌هایی برای ذرات جامد، اکسید نیتروژن و آلاینده‌های دیگر است.
مصرف سوخت
استاندارد EEV مصرف سوخت خودروها را نیز در نظر می‌گیرد. مصرف سوخت به عملکرد و کارایی موتور و سیستم انتقال قدرت خودروها بستگی دارد.
نویز صوتی
استاندارد EEV تعیین محدودیت‌هایی برای نویز صوتی خروجی از خودروها دارد. این محدودیت باعث میشود خودروها در حالت عادی و در حین حرکت به حداقل نویز صوتی برسند.
استاندارد EEV معمولاً در کشورهای اروپایی به عنوان یک استاندارد حداکثر آلایندگی برای خودروها قابل قبول استفاده میشود. خودروهایی که با استاندارد EEV سازگار هستند، به عنوان خودروهایی با عملکرد زیست محیطی بهتر شناخته می‌شوند و به عنوان یک گزینه پایدارتر در بازار خودروها مطرح می‌شوند.
تفاوت های بین استاندارد EEV و یورو 6
استاندارد EEV (Enhanced Environmentally Friendly Vehicle) و استاندارد EURO 6 دو استاندارد مختلف برای تعیین حداکثر آلایندگی خروجی از خودروها هستند. این دو استاندارد در برخی جوانب مشابه هستند، اما تفاوت‌هایی نیز وجود دارد. برخی از تفاوت‌ها عبارتند از:
محدودیت‌های آلاینده‌های خروجی
استاندارد EEV و استاندارد EURO 6 هر دو محدودیت‌هایی برای آلاینده‌های خروجی از خودروها اعمال می‌کنند، اما استاندارد EURO 6 محدودیت‌های سخت‌تری را در مورد آلاینده‌های نیتروژن اکسید (NOx) و ذرات جامد اعمال میکند.
مصرف سوخت
هر دو استاندارد EEV و EURO 6 مصرف سوخت خودروها را در نظر می‌گیرند. با این حال، استاندارد EURO 6 محدودیت‌های سخت‌تری برای مصرف سوخت تعیین میکند و خودروها باید بهینه‌سازی‌های بیشتری را برای کاهش مصرف سوخت انجام دهند.
تکنولوژی پسابرقراری
استاندارد EURO 6 به استفاده از تکنولوژی پسابرقراری (Selective Catalytic Reduction – SCR) برای کاهش آلاینده‌های NOx در خروجی از خودروها تکیه میکند. این تکنولوژی از طریق افزودن ماده AdBlue به دی‌اکسید آمونیوم (NH3)، آلاینده‌های NOx را به آب و نیتروژن تبدیل میکند. در عوض، استاندارد EEV از تکنولوژی‌های دیگری مانند موتورهای بازنشسته یا موتورهای هیبریدی استفاده میکند.
در کل، استاندارد EURO 6 محدودیت‌های سخت‌تری برای آلاینده‌ها و مصرف سوخت اعمال میکند و از تکنولوژی SCR برای کاهش آلاینده‌های NOx استفاده میکند. در مقابل، استاندارد EEV معمولاً بر روی آلاینده‌ها و مصرف سوخت تمرکز دارد و از رویکردهای مختلفی مانند موتورهای بازنشسته یا هیبریدی استفاده میکند.
استاندارد EEv ار چه روش هایی برای کاهش آلاینده ها استفاده میکند؟
استاندارد EEV (Enhanced Environmentally Friendly Vehicle) از روش‌های مختلفی برای کاهش آلاینده‌ها و مصرف سوخت در خودروها استفاده میکند. برخی از این روش‌ها عبارتند از:
موتورهای بازنشسته
استاندارد EEV از استفاده از موتورهای بازنشسته (Retarded Ignition Timing – RIT) استفاده میکند. در این روش، زمان اشتعال سوخت در موتور به طور هوشمند کنترل میشود و بهینه‌سازی میشود و این عمل باعث کاهش میزان آلاینده‌ها در هنگان خروج از خودرو میشود.
تکنولوژی هیبریدی
استاندارد EEV می‌تواند از تکنولوژی هیبریدی برای کاهش آلاینده‌ها و مصرف سوخت استفاده کند. در خودروهای هیبریدی، موتور احتراق داخلی با موتور الکتریکی ترکیب میشود و از انرژی بازیابی شده هنگام ترمز کردن استفاده میشود. این امر باعث کاهش مصرف سوخت و آلاینده‌ها میشود.
سیستم‌های تجدید تأمین انرژی
استاندارد EEV می‌تواند استفاده از سیستم‌های تجدید تأمین انرژی مانند سیستم‌های استارت-استاپ (Start-Stop) را شامل شود. در این سیستم، موتور خودرو زمانی که در حالت غیرفعال است، خاموش میشود و با فشردن پدال، مجدداً روشن میشود. این عمل باعث صرفه‌جویی در مصرف سوخت و کاهش آلاینده‌ها میشود.
بهینه‌سازی سیستم انتقال قدرت
استاندارد EEV از بهینه‌سازی سیستم انتقال قدرت خودرو نیز برای کاهش مصرف سوخت استفاده میکند. بهینه‌سازی شامل استفاده از جعبه دنده ها با تعداد دنده‌های بیشتر، کاهش انتقال قدرت، و بهره‌وری بهتر در محدوده سرعت‌های مختلف است.
با استفاده از این روش‌ها، استاندارد EEV سعی میکند مصرف سوخت و آلاینده‌ها را در خروجی از خودروها کاهش دهد و عملکرد زیست محیطی بهتری را برای خودروها فراهم کند.
استاندارد EEV در خودروهای دیزلی
استاندارد EEV (Enhanced Environmentally Friendly Vehicle) در خودروهای دیزلی نقش مهمی در کاهش آلاینده‌ها و بهبود عملکرد زیست محیطی ایفا میکند. برخی از روش‌ها و فناوری‌هایی که در خودروهای دیزلی با استاندارد EEV استفاده می‌شوند عبارتند از:
تکنولوژی پسابرقراری (Selective Catalytic Reduction – SCR):
در این روش، از ماده AdBlue استفاده میشود که به مخلوط اجزای دی‌اکسید آمونیوم (NH3) تبدیل میشود. این ماده با ترکیب با نیتروژن اکسید (NOx) در مجاورت کاتالیست، آنها را به آب و نیتروژن تبدیل میکند. این فناوری باعث کاهش چشمگیر آلاینده‌های NOx در خروجی از خودروهای دیزلی میشود.
فیلتر ذرات جامد (Diesel Particulate Filter – DPF):
DPF یک سیستم فیلتراسیون است که ذرات جامد موجود در دوده خروجی از موتور دیزل را جمع‌آوری و حبس میکند. با استفاده از این سیستم، ذرات جامد مضری که در دوده دیزل وجود دارند، به طور کامل از خروجی خودرو حذف می‌شوند و بهبود عملکرد زیست محیطی را فراهم می‌کنند.
بهینه‌سازی سیستم انتقال قدرت:
بهینه‌سازی سیستم انتقال قدرت در خودروهای دیزلی با استفاده از جعبه دنده های با تعداد دنده‌های بیشتر و کاهش انتقال قدرت منجر به صرفه‌جویی در مصرف سوخت و کاهش آلاینده‌ها میشود.
بهینه‌سازی موتور:
موتورهای دیزلی با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته مانند توربوشارژر و نظم‌بندی دقیق سوخت و هوا، بهینه‌سازی می‌شوند. این بهبود عملکرد موتور باعث کاهش مصرف سوخت و آلاینده‌ها در خروجی از خودرو میشود.
با استفاده از این روش‌ها و فناوری‌ها، خودروهای دیزلی با استاندارد EEV توانایی کاهش مصرف سوخت و آلاینده‌ها را دارند و عملکرد زیست محیطی بهتری را فراهم می‌کنند.
کامیون های دارای EEV در ایران
باتوجه‌به اثرات زیست‌محیطی بسیار خوبی که این استاندارد به وجود آورده است، استفاده از استاندارد EEV به یک امر حیاتی برای کامیون‌ها تبدیل شده به‌طوری‌که اکثر خودروهایی که جدیداً تولید می‌شوند به این قابلیت مجهز هستند که برخی از این خودروها عبارت‌اند از: کشنده امپاور، کشنده پیلسان، کمپرسی آمیکو، کشنده دافران، کامیونت جک، کامیونت آرنا پلاس، کشنده آتامان، کشنده تک FD560، کشنده جفت FD550 محصولات شرکت فردا دیزل و بسیاری از خودروهای دیگر.
برای مشاوره در خصوص خرید و فروش انواع کامیون، کامیونت و پیکاپ با کارشناسان ما در پایتخت کامیون در ارتباط باشد.
